21 DNA-matches na wijziging DNA-wetgeving
De DNA-databank voor strafzaken mag sinds 1 juli ook de DNA-profielen van overleden slachtoffers en vermiste personen die (mogelijk) verband houden met een misdrijf, vergelijken met de DNA-databanken van zogenoemde Prüm-landen. Dat heeft in juli tot 21 matches geleid met DNA-profielen in DNA-databanken van landen die zijn aangesloten bij het Prüm-verdrag.
De Nederlandse DNA-databank stuurde op 13 juli 2017 de DNA-profielen van 95 vermiste personen en 1338 overleden slachtoffers uit naar de andere Prüm-landen. Voor de vermiste personen heeft dit 2 matches opgeleverd. Dat betrof 1 match met een spoor in Frankrijk en 1 match met een persoon uit Finland.
Voor de overleden slachtoffers zijn er 19 matches gevonden. 12 keer was er een match met een spoor in België, Duitsland en Spanje en 7 keer ging het om een match met een persoon uit Oostenrijk, Duitsland, Spanje en Frankrijk.
Internationale uitwisseling van gegevens zal uiteindelijk bij politie en OM inzicht moeten geven in een verklaring voor de matches.
NFI beheert DNA-databank
Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) beheert de DNA-databank voor strafzaken. De Nederlandse DNA-databank wisselt op dit moment DNA profielen uit met 22 Prüm-landen. De matches worden gerapporteerd aan het Openbaar Ministerie (opdrachtgever) en aan de betrokken politie-eenheid.
Het NFI kan geen informatie geven over de specifieke matches. Maar een match zou kunnen betekenen dat een persoon voor zijn overlijden of vermissing in het buitenland betrokken was bij een misdrijf. Ook kan het zijn dat een vermist persoon nog in leven is en ‘woont en werkt’ in het buitenland. Dit zijn slechts voor de hand liggende verklaringen. Internationale uitwisseling van gegevens zal uiteindelijk bij politie en OM inzicht moeten geven in een verklaring voor de matches.
Verdrag van Prüm
De internationale vergelijking van DNA-profielen vond oorspronkelijk plaats binnen het Verdrag van Prüm, maar werd in juli 2008 omgezet in EU-wetgeving. Europese lidstaten kregen toen de plicht om hun DNA-databanken geschikt te maken voor het geautomatiseerd vergelijken van DNA-profielen met andere EU-landen.