Aantal DNA-profielen in databank veel groter

De Nederlandse DNA-databank voor strafzaken, in beheer bij het Nederlands Forensisch Instituut (NFI), koppelt sporen aan sporen en sporen aan personen. In de berichtgeving over de uitspraken van korpschef Paauw over deze DNA-databank worden onjuiste cijfers genoemd.

In de DNA-databank zijn 111.191 DNA-profielen van personen opgenomen. Ook staan er in de databank 45.189 DNA-profielen van sporen. In totaal heeft de DNA-databank al meer dan 25.000 spoor-persoon-matches opgeleverd, waarbij ruim tienduizend personen zijn betrokken. Daarnaast zijn netto ook nog ruim vijfduizend spoor-spoor-matches gevonden.

In de media circuleert een aantal van 11.000 profielen van personen dat in de DNA-databank opgenomen zou zijn. Dit aantal is dus niet correct; het werkelijke aantal is ruim het tienvoudige hiervan.

Matches

Een spoor dat in de DNA-databank komt, heeft een gemiddelde kans van 43 procent om vroeg of laat een match te geven met een persoon. Soms is dat meteen bij opname in de databank, soms pas na vele jaren. Gemiddeld gebeurt het 65 keer per week dat een nieuw DNA-profiel overeenkomt met een DNA-profiel dat al in de databank aanwezig is. Dit betreft spoor-persoon-matches.

Matches die in het verleden veel media-aandacht kregen, zijn de match die in de Puttense moordzaak tot een aanhouding leidde, de match die leidde naar een verdachte in zaak van Andrea Luten en de match naar de verdachte in de zaak van het ‘Rozenmeisje’.

Profielen

De Nederlandse DNA-databank voor strafzaken bevat DNA-profielen van verdachten, veroordeelden, ex-gedetineerden (op vrijwillige basis), overleden slachtoffers en van sporen die op een plaats delict (PD) zijn aangetroffen. Een DNA-profiel van een persoon wordt in de DNA-databank opgenomen wanneer de persoon verdacht wordt van, of veroordeeld is voor een misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis mogelijk is. Indien een verdachte niet schuldig wordt bevonden, wordt zijn DNA-profiel uit de DNA-databank verwijderd.

Gegevens uit de DNA-databank mogen alleen aan personen uit de strafrechtsketen verstrekt worden. De DNA-databank is een bestand waarin persoonsgegevens worden verwerkt en daarop is de Wet Bescherming Persoonsgegevens van toepassing.

"Het opnemen van meer DNA-profielen in de databank leidt ongetwijfeld tot meer matches en dus tot een hoger ophelderingspercentage, maar er zijn ook andere belangen die moeten worden afgewogen, waaronder de privacy. Die afweging is aan de politiek”, zegt Tjark Tjin-A-Tsoi, algemeen directeur van het NFI.